هنگامی که محرکی توسط مغز ادراک می شود، در صورتی که مغز محرک ادارک شده را تهدید آمیز بداند، منجر به فعالیت اعصاب سمپاتیک در دستگاه عصبی خودمختار می شود. فعال شدن دستگاه اعصاب سمپاتیک، سبب آزاد سازی نوراپی نفرین از بخش مرکزی غدد فوق کلیوی میشود. از طرفی هیپوتالاموس نیز با آزادسازی هورمون رهاساز کورتیکوتروپین بر روی غده هیپوفیز تاثیر می گذارد و در نتیجه غده هیپوفیز میزان قابل توجهی از هورمون ACTH (هورمون آدرنوکورتیکوتروپین) را آزاد می کند. ACTH وارد جریان خون شده و به سوی قشر آدرنال حرکت می کند.در نهایت در قشر آدرنال باعث تولید هورمون های استروئیدی (از جنس لیپید و چربی) به نام کورتیکواستروئیدی می شود که معروفترین کورتیکواستروئیدی قشر آدرنال ، کورتیزول است ، و آن را به منظور آماده سازی بدن، برای مقابله با خطر ترشح می کند.
اصولا ما برای مقابله با استرس، می بایست به منابع مان اضافه کنیم، تا از این طریق بتوانیم تعادلی بین فشارها و منابع خود بوجود بیاوریم. به گونه ای که وزن منابع مان بیشتر از وزن فشاری باشد که بر ما تحمیل می شود.